|
 Kochani moi!
Odpocznijcie trochę.
Cudowny jest nasz Pan, że mówi to do nas właśnie dziś,
i że mówi to do dzieci, do ludzi młodych, do dorosłych,
do starszych, do chorych, do upracowanych:
Odpocznijcie nieco!
Bo każdy z nas:
uczeń z podstawowej - chce trochę odpocząć,
licealista i student - chcą trochę odpocząć,
rodzice utrudzeni dniem każdym - chcą trochę odpocząć,
i ci, którzy napracowali się przez całe życie - też chcą trochę odpocząć.
Odpoczynek nie jest lenistwem.
Potrafić odpoczywać to wielka umiejętność życia.
Odpoczynek jest sposobnością ku temu,
aby człowiek stał się mądrzejszy, lepszy, mocniejszy.
Odpocząć nieco to znaczy:
nauczyć się lepiej patrzeć, lepiej słyszeć, lepiej mówić.
Więc naucz nas, Panie, odpocząć nieco.
Odejdźcie na miejsce ustronne - mówi Pan (por. Mt 6, 6).
Tam, gdzie jest mniej ludzi, gdzie lepiej słychać, gdzie lepiej widać,
tam, gdzie jeszcze czysty świat.
Naucz się dobrze patrzeć.
Tak mało widać w mieście:
tłum, mury, betony, światła, pojazdy, przejścia.
Więc wyjdź kiedyś na miejsce ustronne
i spójrz tam daleko, gdzie ziemia łączy się z niebem.
Podnieś oczy i zobacz, że jest jeszcze słońce,
że nocą są gwiazdy, że jest niebo.
Zobacz, że na ziemi jest jeszcze czysta woda,
jest jeszcze czyste powietrze,
że jeszcze są drzewa, które żyją stojąc
i kwiaty, które kwitną na łąkach jak dawniej.
I w tym wszystkim mówi do ciebie Pan:
Przypatrzcie się ptakom w powietrzu (Mt 6, 26)
- nie zazdrościsz im?
Przypatrzcie się liliom na polu (...)
nawet Salomon w całym swoim przepychu
nie był tak ubrany jak jedna z nich.
Jeżeli więc Bóg o nie tak się troszczy,
to jakże daleko więcej o was (por. Mt 6, 28-30).
Tylko my jesteśmy małej wiary i nie umiemy dobrze patrzeć.
Zobacz kiedyś na Mazurach zachód słońca
- długo nie zaśniesz tej nocy.
Zobacz kiedyś wschód słońca z Trzech Koron
- nie wytrzymasz, zaczniesz w sercu śpiewać:
Kiedy ranne wstają zorze...
Naucz się dobrze słuchać.
|
