"Nieznajomość Pisma jest nieznajomością Chrystusa"- Św. Hieronim

Powrót do Biblii zaczął się w Kościele od II Soboru Watykańskiego. W Konstytucji o Objawieniu Bożym (1965) wprost stwierdza się, że wierni "winni mieć szeroki dostęp do Pisma Świętego", które jest dla nich "utwierdzeniem wiary, pokarmem duszy oraz źródłem czystym i stałym życia duchowego" (KO 21, 22), co w praktyce oznacza przywrócenie Biblii całemu Ludowi Bożemu.

św. Hieronim pisał - "Karmimy się Ciałem Pana i pijemy Jego Krew w Boskiej Eucharystii, ale także w czytaniu Pisma".

Szczególną czasoprzestrzenią tej rzeczywistości jest liturgia - "Chrystus jest obecny w swoim słowie, albowiem, gdy czyta się Pismo święte, wówczas On sam mówi" (KKK 1088).

Roman Brandstaetter, wychowany w tradycji judaistycznej myśliciel i pisarz, który przyjął katolicyzm, wspominając swój dom rodzinny pisał -

"Biblia leżała na biurku mojego dziadka. Biblia leżała na stołach moich praojców. Nigdy w bibliotece. Zawsze na podręczu. W naszym domu nikt Biblii nigdy nie szukał, nigdy również nie słyszałem, aby ktokolwiek pytał, gdzie ona leży".

Jak ważną rolę przypisywano tej Świętej Księdze w jego rodzinie świadczy również - sporządzony na kilka dni przed śmiercią - testament jego dziadka: "Będziesz Biblię nieustannie czytał. Będziesz ją kochał więcej niż rodziców... Więcej niż mnie... Nigdy się z nią nie rozstaniesz... A gdy zestarzejesz się, dojdziesz do przekonania, że wszystkie książki, jakie przeczytałeś w życiu, są tylko nieudolnym komentarzem do tej jedynej Księgi".{jcomments on}